O potędze słów i ranach, których nie widać – czyli hejt w Internecie
Hejt w Internecie jest obecnie tak powszechnym zjawiskiem, że chyba niewiele osób słyszy ten termin po raz pierwszy. Hejterem (czyli osobą szerzącą hejt) określa się osobę, która zamieszcza w Internecie obraźliwe komentarze, które mają sprowokować do kłótni, obrazić i obniżyć samoocenę osoby hejtowanej. Hejt przesiąknięty jest agresywnym komentarzem i wrogością. Co robić kiedy nas dotyczy? Co robić kiedy jesteśmy jego świadkami?
Hejtowi podlegają nie tylko znane czy cenione osoby, celebryci i ci aktywni w sieci. Niestety, hejt dotyczy również wielu z nas: znanych tylko w niewielkiej grupie osób, niemedialnych lub niezamożnych. Pożywką dla hejtera jest między innymi to, co wyklucza nas w jego mniemaniu z czegoś prestiżowego, czegoś, co czasem jest dla nas nieosiągalne.
Hejter pozbawiony jest empatii, ma świadomość , że poniżanie kogoś publicznie, wystawianie na pośmiewisko przed kolegami, koleżankami, całej klasy, szkoły – wpłynie destrukcyjnie na samopoczucie hejtowanej osoby. Niestety, wielu doświadczających hejtu, szczególnie dzieci i młodzież nie wiedzą jak reagować w takich przypadkach, a eskalująca agresja wyrażona wrogimi komentarzami drastycznie obniża samoocenę. Skutki hejtu mogą być tragiczne – od zaniżonej samooceny przez depresję, izolację, samookaleczenia, kończąc na samobójstwach.
Jak w przypadku wielu przestępstw z udziałem przemocy, poszkodowany odczuwa wstyd, podczas gdy to hejter powinien go doświadczyć. Poza tym, hejtowana osoba nie ma obowiązku tłumaczyć się z obraźliwych komentarzy czy zarzutów hejtera względem siebie. To ON – hejter powinien tłumaczyć się ze swoich zachowań a w ostateczności ponieść odpowiedzialność za swoją karygodną aktywność w sieci.
Aby tak się stało, osoby których to dotyczy muszą o tym opowiedzieć. W poczuciu swojej bezsilności, poniżeniu – mimo wszystko powinny zebrać w sobie odwagę i poinformować o swojej sytuacji odpowiednie osoby, np. rodzica, opiekuna, nauczyciela, pedagoga, dyrekcję szkoły lub policję. Tylko, choć czasem AŻ taki akt odwagi pozwoli nam na odpowiednio szybką i adekwatną reakcję.
Pamiętaj, to jaki/jaka jesteś – to twoja sprawa. To co posiadasz – to twoja sprawa. To, jak żyjesz to twoja sprawa. Nikt z twoich rówieśników, grupy znajomych, nie ma prawa ingerować w to, jak masz się ubierać czy decydować o twoim losie. Nie ulegaj presji rówieśniczej.
Chcemy, aby osoby hejtowane wiedziały też, że hejter to osoba niezadowolona ze swojej obecnej sytuacji życiowej, zakompleksiona lub mająca silną potrzebę dopasowania się do jakiejś grupy lub próbująca jej zaimponować. Dodatkowo, często anonimowość w Internecie daje jej złudne poczucie bezkarności. Złudne, bo jeżeli doświadczający przemocy podzieli się z kimś tym, co go boli, z czym sobie nie radzi – wówczas pomoc nadejdzie w porę, a hejter poniesie odpowiedzialność.
Wiele młodych hejtowanych osób twierdzi, że czasem chciałoby stać się niewidzialnym, przejść kompletnie niezauważonym szkolnym korytarzem. Daj sobie pomóc, stań się widoczny i znaczący.
Odwaga nie polega na obrażaniu. Odwaga to powiedzenie „dość” wtedy, gdy widzisz hejt. To stanie w obronie osoby, którą ktoś krzywdzi. To zgłaszanie przemocy i mądre korzystanie z Internetu.
Jeżeli hejt dotyczy Ciebie, nie masz wokół siebie osób które mogą Ci pomóc, zadzwoń na bezpłatny numer zaufania dla dzieci młodzieży: 116 111.
Jeśli jesteś rodzicem, nauczycielem, młodym człowiekiem - potrzebujesz porady, nie wiesz w jaki sposób możesz pomóc, zadzwoń na bezpłatny numer Dziecięcego Telefonu Zaufania Rzecznika Praw Dziecka: 800 12 12 12.
Reaguj, nie bądź obojętny!!!