Powstrzymać handel ludźmi
Uświadamianie, że handel ludźmi jest zbrodnią i pozostaje nią nawet wtedy, gdy odbywa się za zgodą ofiary, jest niezwykle ważne! Nie trzeba wyjeżdżać za granicę, aby przestępstwo zaistniało – to mit! Kara za tą zbrodnię to pozbawienie wolności na czas nie krótszy niż 3 lata, maksymalna to lat 15. Także przygotowanie do tego przestępstwa jest karalne! – tą i wiele innych informacji usłyszą dzieci i młodzież szkolna w ramach prowadzonych działań edukacyjnych w związku z obchodami Europejskiego Dnia przeciwko Handlowi Ludźmi. Celem obchodów jest edukowanie społeczeństwa jak nie stać się ofiarą handlu ludźmi.
Aby zwalczać i zapobiegać temu przestępstwu, które jest wyjątkowo dynamiczne, trzeba poznać złożoność tego zjawiska. Funkcjonariusze przeprowadzą spotkania, których celem jest ochrona, uwrażliwienie i uświadomienie młodych ludzi przed staniem się ofiarą handlu ludźmi. Szczególnie narażeni na ryzyko stania się ofiarą handlu ludźmi są młodzi ludzie. Brak doświadczenia życiowego i młodzieńcza beztroska powoduje, że łatwo poddają się manipulacji. Spotkania policjantów z młodzieżą potrwają do końca października 2019 r. Podczas zajęć wykorzystane zostaną filmy profilaktyczne, broszury i ulotki informacyjno-edukacyjne udostępnione przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Lubuski Urząd Wojewódzki.
JAK NIE STAĆ SIĘ OFIARĄ HANDLU LUDŹMI?
Zanim wybierzemy się za granicę do pracy PAMIĘTAJMY, aby:
- Dopełnić wszelkich formalności (sprawdź ważność swojego paszportu - jeśli wyjeżdżasz na jego podstawie i ewentualnych pozwoleń, zgromadź inne konieczne do podjęcia pracy dokumenty np.: zaświadczenia potwierdzające Twoje kwalifikacje zawodowe).
- Ubezpieczyć się (od następstw nieszczęśliwych wypadków i ewentualnych kosztów leczenia).
- Sprawdzić, czy pośrednik (firma pośrednicząca) oferujący Ci pracę działa legalnie, tzn. czy jest zarejestrowany w KRAZ (Krajowy Rejestr Agencji Zatrudnienia) i posiada odpowiedni certyfikat (od l listopada 2005 certyfikaty wydaje Urząd Marszałka Województwa).
- Upewnić się, że Twój pracodawca istnieje!
- Dowiedzieć się o nim jak najwięcej - najlepiej od pośrednika. Poproś o adres, numer telefonu. Skontaktuj się z nim.
- Dowiedzieć się, na co możesz liczyć ze strony pośrednika w razie kłopotów w pracy (np. w sytuacji, kiedy praca jest inna niż oferowana lub masz problemy z pracodawcą). Poproś o zobowiązanie na piśmie.
- Dokładnie czytać wszystkie dokumenty, które pokazuje Ci pośrednik, zwłaszcza te, które masz podpisać. Jeśli czegoś nie rozumiesz - pytaj!
- Jeśli dajesz pośrednikowi pieniądze, zawsze domagaj się pokwitowania!
- Zrób kserokopię dokumentów, które ze sobą zabierasz (paszportu, dowodu osobistego, wiz, pozwolenia na pracę, umowy o pracę) i zostaw bliskim (osobom, którym ufasz). Dołącz do dokumentów aktualną fotografię.
- Zostaw też adres, pod którym będziesz przebywać za granicą, numer telefonu, imię i nazwisko pracodawcy oraz nazwiska i adresy osób, z którymi wyjeżdżasz (lepiej nie wyruszać w pojedynkę). Informuj bliskich o zmianach adresu i miejsca pracy.
- Ustal częstotliwość kontaktów telefonicznych z bliskimi (osobami, którym ufasz) np. raz w tygodniu o określonej porze. Ustal hasło, którym się posłużysz w przypadku ewentualnych kłopotów i niemożności powiedzenia tego wprost przez telefon: np. przekaż pozdrowienia dla kogoś, kto nie istnieje.
Zabierz ze sobą:
- Adres i numer telefonu najbliższego polskiego konsulatu w kraju, do którego jedziesz. W razie jakichkolwiek kłopotów tam otrzymasz pomoc.
- Słownik lub rozmówki - jeśli nie jesteś pewna, czy dasz sobie radę z miejscowym językiem.
- Numer telefonu Poland direct z kraju, do którego jedziesz. Za minimalną opłatą lub za darmo będziesz mogła zatelefonować do Polski – tylko na numer telefonu stacjonarnego – nie komórki - o ile osoba, do której dzwonisz zgodzi się zapłacić za rozmowę. Telefonistka, która połączy rozmowę mówi po polsku.
- Numer telefonu organizacji pomagającej kobietom, migrantom czy osobom poszkodowanym w wyniku przestępstwa. Zwykle w takiej organizacji można uzyskać poradę i pomoc.
- Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest potwierdzeniem ubezpieczenia w Narodowym Funduszu Zdrowia i jest uznawana w krajach Unii Europejskiej. Jeśli podczas pobytu za granicą zachorujesz NFZ pokryje koszty leczenia. Jednak nie wszystkie! Przed wyjazdem upewnij się, jakiego rodzaju koszty leczenia za granicą mogą być pokryte przez NFZ.
- Telefon komórkowy z aktywnym roamingiem.
- Pieniądze (może to być także karta kredytowa lub czeki). Zapas na „czarną godzinę", aby mieć za co wrócić do Polski.
Pamiętaj - za granicą:
- Nikt nie ma prawa więzić Cię przetrzymywać ani zmuszać do czegokolwiek - także do pracy!
- Masz prawo do obrony swoich praw!
- Jeśli trafiłaś/eś na Policję - czy to jako osoba poszkodowana czy jako osoba podejrzana, masz prawo do tłumacza - domagaj się tego.
